Theatre Anthropology: A Dialogue with Eugenio Barba[Tiyatro Antropolojisi: Eugenio Barba ile Bir Diyalog

Abstract

This paper is a modest attempt of debating with some
fundamental premises of Eugenio Barba that he placed in his
much applauded publication around the globe, jointly written
with Nicola Savarese. Published in 1991, the book had created a
cult-like influence across the disciplines, mostly among the
practitioners and experts of performing art. Though the Italian
authors have urged their readers not to confuse this work and
their activities as a branch of anthropology, the premises
contained significant elements of serious academic concerns –
culture, history, bodies, performances and a few more.
Considering the huge readership this book achieved, with a
number of translations in different languages, this article
concerned with its conceptualization of a few fundamental issues
and placed them in the complex plane of colonialism and
transformative forces in cultural forms and expressions. This
paper does not, by any means, engage with the ISTA activities,
instead it explores possibilities of a dialogue with some
propositions that otherwise could have read as static, ahistorical,
apolitical and inclined with more dogmatic sense of what is
called ‘aesthetics’.

Bu makale, Eugenio Barba’nın Nicola Savarese ile birlikte kaleme
aldığı ve dünya çapında büyük beğeni toplayan yayınında yer
verdiği bazı temel önermeleri tartışmaya açmaya yönelik
mütevazı bir girişimdir. 1991 yılında yayınlanan kitap, disiplinler
arasında, özellikle de sahne sanatları uygulayıcıları ve uzmanları
arasında kült benzeri bir etki yaratmıştır. Her ne kadar İtalyan
yazarlar okuyucularını bu çalışmayı ve faaliyetlerini antropolojinin
bir dalı olarak görmemeye yönlendirdilerse de, kitapta kültür,
tarih, topluluklar, performanslar gibi ciddi akademik kaygıların
önemli unsurları yer alıyordu. Bu kitabın farklı dillere yapılan çok
sayıda çevirisiyle ulaştığı geniş okuyucu kitlesi göz önünde
bulundurulduğunda, bu makale kitabın birkaç temel meseleyi
kavramsallaştırmasıyla ilgilenmekte ve bunları sömürgecilik ile
kültürel form ve ifadelerdeki dönüştürücü güçlerin karmaşık
düzlemine yerleştirmektedir. Bu makale, hiçbir şekilde ISTA'nın
faaliyetlerine katılmamakta, bunun yerine, aksi takdirde statik,
tarih dışı, apolitik ve “estetik” denen şeyin daha dogmatik bir
anlayışına meyilli olarak okunabilecek bazı önermelerle diyalog
olasılıklarını araştırmaktadır.